UV-uithardende coatings hebben de voordelen van een hoge uithardingssnelheid, milieuvriendelijkheid, energiebesparing, lage kosten, enz. “, en worden veel gebruikt in papier-, rubber-, plastic- en andere coatinggebieden.Over het algemeen kan de lichtgevoelige vloeibare hars direct worden omgezet in een uitgeharde hars door deze onder een UV-lamp op luchttemperatuur te plaatsen. Over het algemeen bevat deze gedurende één dag geen vluchtige organische stoffen.Met de aandacht voor milieukwesties worden het onderzoek, de ontwikkeling en de toepassing van dit milieuvriendelijke "groene" proces steeds diepgaander en populairder.Hydrofiele coating is een soort functionele coating die de afgelopen jaren snel is ontwikkeld. Het wordt voornamelijk gebruikt in producten van aluminium en aluminiumlegeringen, zoals aluminium lamellen van airconditioningwarmtewisselaars.De traditionele hydrofiele coating wordt meestal gemaakt door de hydrofiele hars tientallen seconden te bakken bij 20°C, vervolgens uit te harden en te verknopen om een film te vormen.Hoewel de bereidingsmethode volwassen technologie en goede hydrofiliciteit heeft, verbruikt het veel energie, vervluchtigt het meer organische oplosmiddelen en heeft het een slechte constructieomgeving.De bereiding van pure organische hydrofiele coatings door UV-uitharding en verknoping kan niet alleen profiteren van de voordelen van UV-uitharding, maar ook voldoen aan de eisen van hydrofiliciteit.In dit artikel werd een nieuw synthese-idee overgenomen.Gebaseerd op acrylaatcopolymeer met laag molecuulgewicht, werd lichtgevoelig monomeer geïntroduceerd en vervolgens werd een door licht uithardbare verknoopte film gevormd om hydrofiele coatings te bereiden.De effecten van de introductie van GMA, de monomeerverhouding, het actieve verdunningsmiddeltype en -gehalte op de hydrofiliciteit en waterbestendigheid van de coatings werden onderzocht.
UV-uithardende materialen zijn meestal hydrofoob, wat nauw verband houdt met de samenstelling van hun formuleringen.Foto-initiatoren moeten worden gebruikt in de formule voor UV-uitharding.Om de uitharding van het oppervlak te vergroten, worden soms additieven toegevoegd om de uitharding van het oppervlak te bevorderen.Deze foto-initiatoren en additieven zijn meestal hydrofoob en de ontledingsproducten van foto-initiatoren zullen naar het oppervlak van het uithardende materiaal migreren, waardoor de hydrofobiciteit van UV-uithardende materialen wordt versterkt.De hars en het monomeer in de UV-uithardingsformule zijn ook in wezen hydrofoob van aard en de contacthoek ligt gewoonlijk tussen 50 en 90 graden.
Styreensulfonaat, polyethyleenglycolacrylaat, acrylzuur en andere materialen zijn zelf hydrofiel, maar bij gebruik in UV-uithardende materialen zal de hydrofiliciteit van uitgeharde materialen niet significant toenemen en zal de contacthoek in het algemeen groter dan 50 graden blijven.
Hydrofiliciteit betekent dat moleculen of moleculaire aggregaten gemakkelijk water kunnen opnemen of door water kunnen worden opgelost.Het oppervlak van vaste materialen gevormd door dergelijke moleculen wordt gemakkelijk bevochtigd door water.De toepassing van veel coatings vereist dat het materiaaloppervlak voldoende hydrofiel is, zoals film, offsetdruk, speciale kleefstoffen, biocompatibele materialen, enz. In praktische toepassingen wordt de hydrofiliciteit meestal gemeten door de contacthoek van water op het verkregen materiaaloppervlak met een hoekmeter.Materialen met contacthoeken van minder dan 30 graden worden over het algemeen als hydrofiel beschouwd.
Posttijd: 29-nov-2022